Super Vakantie!!

Waar moet ik beginnen? De afgelopen tijd hebben we zoveel gezien en gedaan. We hebben in ieder geval een fantastische maand gehad!

Allereerst wil ik nog even zeggen dat ik onwijs heb genoten van mijn afscheidfeestje/barbeque in Nederland. Het afscheid op schiphol viel mee. Natuurlijk wel wat tranen toen ik Mamma gedag moest zeggen, maar na de douane was ik dit alweer vrij snel vergeten. Na een lange vlucht met een overstap in Seoul kwamen we aan op Jakarta. Hierna zijn we snel naar het hotel gegaan (waar we natuurlijk veel te veel voor de taxi hebben betaald, weet ik nu;-)). Om de volgende dag alweer door te vliegen naar Pangalabun in Kalimantan. Bij aankomst in Pangalabun gingen we met een taxi naar de haven(Kumai), onderweg registreren bij de politie en werden we afgezet bij een gezin. Op dit moment vonden we dit heel raar dat we zomaar bij een huis gedropt werden, maar ondertussen zijn we al een beetje gewend hier en is het heel normaal. In indonesie gaat het allemaal via via en ons kent ons. Het gezin bleek dus boten te verhuren om het National Tajung putting Park in te gaan. Na kennis gemaakt te hebben met de hele familie, genoeg eten en drinken aangeboden gekregen te hebben, regelde we een boottocht voor de volgende dag. Opzoek naar een hotel in Kumai. In kumai komen alleen mensen om op de boot te stappen, dus we waren zeker een attractie voor de lokale bevolking. We sliepen in het enige hotel in het dorp (heel goedkoop en vies). Ik ben nog nooit zo blij geweest deze vakantie met een lakenzak. Ook trouwens met mijn toilettas en lampje (Dankje lou en els!). Anyway gegeten bij een lokaal tentje en een poging tot slapen gedaan. Oftewel samen de hele nacht wakker gelegen in ons lakenzak en maar een spelletje gedaan. De volgende dag was het dus een verademing om op de boot te stappen. We deelde de boot met een deens stel en een spaanse jongen. Allemaal rond de zelfde leeftijd, dus heel gezellig. Anouk, we scoren zeker punten met jungle speed! Daarnaast hadden we een gids en een kapitein met zijn gezin aan boord.

In het nationaal park zijn er drie kampen. Bij de kampen zjin feeding stations waar de apen op vaste tijd gevoerd worden. In drie dagen zijn we de jungle doorgeweest en hebben we wandelingen gemaakt en een lokaal dorp bezocht. De eerste dag hebben we meteen een hele grote oerang oetang gezien die 'de liefde aan het bedrijven was' met een andere oerang oetang. Dat liefde kan je trouwens gerust weglaten. S'nachts werd de boot stilgelegd en sliepen we op het dak van de boot onder de klamboe. Overigens het nationaal park zelf is zo prachtig, maar dat zien jullie wel op de foto's. Iedereen die mij komt opzoeken, moet zeker eerst daar langs als je het aan ons vraagt. De tweede dag gingen we stroomopwaarts, wat eigenlijk nog toffer was omdat we vanaf de boot de wilde oerangoetangs, neusapen en andere soorten apen en vogels konden spotten. S'nachts hebben een night tracking door de jungle gedaan waar we een grote tarantula hebben gezien (en nee ik heb geen eens gegild;). De laatste dag hebben we he lokale dorp bezocht en veel wilde apen en vogels gezien. Als je het aan mij vraagt hadden we geen betere start van onze vakantie kunnen hebben!

Na Kalimantan zijn we richting Bali gevlogen. Bij aankomst werden we opgehaald door een chauffeur die ons naar Ubud bracht. Het was wel even wennen de overgang van bijna geen toeristen in Kalimantan naar heel veel toeristen in Bali. We hebben Ubud de eerste dag per fiets verkend en veel tempels bezocht. S'avonds zijn we naar een tradiotionele balinese dansshow geweest in het Koninklijk Paleis. De tweede dag zijn we met de Chauffeur het binnenland van Bali ingegaan. Hij stopte op hele mooie plekken. Prachtige sawa's (reistvelden) en vertelde veel over de cultuur. We zijn die dag ook bij de waterval van Munduk geweest. Onze laatste dag in Ubud hebben we een mountainbike tocht downhill door de reistvelden gemaakt. Daarna zijn we gebracht naar Basaki. Waar achteraf de grootste uitdaging van de hele vakantie op ons wachten.

Die zelfde nacht zijn we om 22.00 s'avonds vertrokken vanuit Besaki om de Mount Agung te beklimmen. Dit is een vulkaan van ruim 3200 meter hoog. We dachten dat we dit wel eventjes gingen doen met een goede conditie en onze hardlooopschoenen en enige lange broek/trui. De klim naar de top begon van 1000 meter, 7 uur omhoog en 7 uur naar beneden. De eerste uren gingen makkelijk en lagen we vol op schema. Het was ook wel super vet om in het pikkedonker met zijn drieeen deze berg te beklimmen. Bij elk rustpunt zagen we zoveel sterren, uitzicht over heel bali en zo stil. Omdat we zo snel gingen in het begin moesten we af en toe ook gewoon een uur wachten op de berg, wat stiekem best fris was. Uiteindelijk waren we rond 05.00 op de top. Van de makkelijke stenen op het begin, ging het over naar gevaarlijke kliffen. De hele tocht was er geen pad te bekennen. Het laatste uur omhoog was dan ook wel echt zwaar. Maar toen we boven aan de top waren, was het uitzicht het dan ook wel meer dan waard. We konden uitkijken over de andere vulkanen (batur en bromo). Over bali, lombok en de gili's en hebben samen de zon zien omkomen boven Indonesie. Daarna dachten we peace of cake, nu gaan we naar beneden. Helaas bleek dit anders. In het licht zagen we pas waar we gelopen hadden, en we zagen toch wel in dat het vrij gevaarlijk was. De gids keek ons ook wel raar aan toen we vertelde dat het onze eerste tracking was. Daarnaast naar beneden op onze hardloopschoenen was glibberen en glijden. Ik ben nog nooit zo blij geweest dat we beneden waren (veilig en wel) en was na 14 uur lopen ook helemaal op. Gelukkig hadden we al een auto geregeld die ons naar de kust zou brengen naar Ahmed/tulambem. Daar aangekomen een hotel geregeld, gegeten en meteen gaan slapen.
Ahmed en Tulambem waren echt fantastisch. Lokale visserdorpjes, met kleine barretjes, mooie stranden met mooie snorkelplekken. (en nog niet ontdekt door alle toeristisch. We hebben hier onze eerste 2 duiken gemaakt. Een Wrak duik, een schip van 120 meter uit 1942. Ook hebben we een drop off duik gemaakt, een wand met koraal met heel veel vissen/schilpadden. Heel vet! Na een week bijkomen in ahmed (massages/strand/eerste biertje). In kalimantan wordt namelijk geen alcohol geschonken, dus ik zit 9 maanden zonder. Ben er overigens al aardig aan gewend.

Daarna zijn we weer richting den pasar gegaan om een vlucht naar Lubuan bajo (flores) te regelen. Echter zijn deze erg populair en moesten we een dag wachten. We besloten om naar Sanur (strandplaats dichtbij luchthaven) te gaan en hebben daar nog een dagje aan het strand gezeten. De volgende dag zijn we naar Flores gevlogen. In lubuan bajo zijn we meteen naar de haven gegaan om het programma voor de aankomende dagen te bepalen. We besloten om de volgende dag eerst te gaan duiken. Komodo schijnt een van de mooiste duikplekken op de wereld te zijn. Hier is dan ook geen woord over gelogen. We zijn naar drie duikplekken geweest met zoveel vissen, super mooi koraal, met haaien gedoken. Het was fantastisch! Heel verslavend. Ook hebben we hier manta's gezien. Roggen van zeker 3 meter groot met een hele grote lach. Ik vond het ook wel spannend, vanwege de sterke stroming, de haaien en dat je eigenlijk ver gevorderd moest zijn voor dit gebied. Echter ging het allemaal goed, leerde we al snel vanaf een boot te duiken en kregen we veel complimenten over onze duikkunsten. (dit stelde mij wel weer gerust). De volgende dag zijn we vertrokken met de boot van lubuan bajo naar lombok. Ook hier troffen we het weer, maar met zijn 12e op een boot voor 25 man, met twee leuke nederlandse stellen. Tijdens de tocht zijn we van rinca - komodo - pink beach - manta point (snorkelen) - satonda island (zoutwater healing meer) - natuurlijke waterval geweest. Bij de natuurlijke waterval konden we douche wat zeker een verademing was. De gids nam mij en Mariska (ned medereiziger) mee omhoog waar we boven aan de waterval onder de harde straal konden. Dit was zeker tof, totdat mariska door de stroming meegetrokken werd en de hele waterval als een glijbaan afging. Gelukkig liep dit met een sisser en wat schrammen af!Het hoogtepunt was zeker de komodo veranen op rinca en komodo, waar we zelf in het paringseizoen wilde veranen hebben gezien tijdens onze wandeling. Wat zeker mazzel is! Het was goed dat we van te voren op internet de bootmaatschappijen hadden gecheckt. We hadden een betrouwbare maatschappij met in ieder geval een soort van zeewaardig schip. Veel backpackers hadden ons ook gewaarschuwd in lubuan bajo om dat veel maatschappijen geen eens zwemvesten of hele slechte boten verhuren. De tocht zelf was dan ook wel heftig. Twee nachten voeren we door (zeker 17 uur). Grote golfslag (je kon echt niet slapen op het dek), geen instrumenten of goede verlichting aan boord. Ook hier was ik blij dat we weer veillig in Lombok aan zijn gekomen en het overleefd hebben. Met slaapgebrek,een pijnlijke rug(matjes van 1cm 4 nachten) en geen douche in 4 dagen werden we afgezet in Lombok.

Na Lombok waren we toe aan chillen en hebben we ervoor gekozen om onze laatste week op de gillis door te brengen. Onderweg kochten we een nieuwe telefoon voor mij. Ik heb nu een echte cross, indonesische android telefoon met nog een uitschuifbare antenne voor het ontvangst van de radio ;-). Ik kijk er nu al naar uit als Jasper mijn Iphone, met gemaakte wifi chip, weer naar indonesie komt. (en niet alleen vanwege de telefoon :p). We werden gebracht naar gili air, waar een te luxe huisje (verjaardagscadeau van Jasper) op ons wachten. Heerlijk douche en bijkomen van de tocht. Als 'afscheidscadeautje' heb ik Jasper de advanced duikcursus cadeau gegaan en hebben we nog 5 hele toffe duiken op gili air gemaakt. Onze eerste nachtduik, en een hele toffe duik op Jack point. Hier met nog sterke stroming dan bij Komodo, van rots naar rots vasthoudend, nog meer haaien en zeker 12 grote schilpadden gezien. We hebben ook nog een duik gemaakt naar een 'vuilnisbelt' gemaakt, waar we hele andere vissen hebben gezien. Niet veel voorkomende, giftige lionfish en schorpioenvissen. Zeker leuk om de cursus mee af te sluiten en om eens wat anders te zien. Ik zal de foto's toevoegen. We zijn nu op gili Trawagan waar we de laatste drie dagen spenderen. Lekker luieren in de zon, cocktails drinken en genieten. Het besef komt dat we straks zonder elkaar een tijdje door moeten en dat is wel lastig naar zoon geweldige tijd samen. Dit is zeker een van mijn beste vakanties tot nu toe geweest! Indonesie is zoon mooi land qua cultuur, natuur en mensen. Het is veilig, gastvrij en je komt genoeg mensen tegen tijdens het backpacken. Daarnaast is het zo tof om dit samen met Jasper mee te maken en weet ik alleen maar nog zekerder dat het goed zit tussen ons en dat we die 9 maanden zeker gaan overleven.

Ik ga mijn verhaal niet meer na lezen op spellingsfouten, veel te lang, dus jullie wennen er maar aan! Ik ga mijn best doen om de foto's ook toe te voegen.

Voor nu een hele dikke zoen voor jullie allemaal!

Liefs, Dorith (& Jasper natuurlijk)