Liefs uit Indonesie!

Laten we maar beginnen met het positieve nieuws over SOMOI. In december heeft het bestuur van SOMOI besloten om de werkzaamheden in Sintang door te zetten. Door de sponsoracties is er voldoende geld binnengekomen om door te gaan(toch is er nog een lange weg te gaan m.b.t. sponsering). Er komt dus opvolging voor geertje! Een hele opluchting voor ons! Dit hebben we dan ook wel gevierd met een klein dansje.... Ons contract wordt verlengd tot 1 Juni zodat er wat meer tijd is om opvolgers te vinden en in te werken. Dit vinden geertje en ik helemaal niet erg, wat we genieten echt volop hier (en willen nog geen eens aan de eind van onze periode denken)!
We hebben ook verschillende bezoeken gehad. Rond sinterklaas waren Esther (ex vrijwilliger) en haar vriendin Manon in Sintang. We hebben samen met hen en onze lokale vrienden de nederlandse traditie voortgezet en ‘het sinterklaasdobbelspel gespeeld’! Super leuk om te zien hoe fanatiek onze vrienden hier zijn als het om spelletjes aankomt. We hebben ook onze eerste presentaties in het Indonesisch gegeven. Dit was best even spannend, zeker omdat de eerste presentatie voor ongeveer 70 man was. Met medewerkers van de puskesmassen (gezondheidcentra’s) uit de omliggende kampungs (dorpen) en er ook nog 2 doktoren uit Jakarta bij waren. Met behulp van de zuster, een glimlach en een handout hebben we onze eerste presentatie met succes volbracht. Een week daarna hebben we dan ook meteen nog een presentatie voor de kerk gegeven aan studenten. Super leuk! Na de presentaties was het tijd om ons klaar te maken voor ons eerste therapiebezoek met zijn tweeen buiten Sintang. We zijn meegeweest met de buurman naar het district waar hij werkt. Samen met zijn chauffeur in een pick up, 2 uur door de modder rijden, door de bebossing van Borneo(geen straf!). Door het regenseizoen staat op sommige plekken het water tot de ramen van de auto. We hebben in twee dagen, vier kinderen behandeld. Het was ontzettend tof om met de pick up van huis naar huis te scheuren. Ook was het super dat we de kinderen in hun eigen leefomgeving en hun activiteiten konden zien. Een geslaagd eerste bezoek dus, over 3 maanden gaan we nog een keer.
Daarna mocht ik mij voorbereiden op het volgende bezoek: SHENNA!!!!  Zo naar uitgekeken en stiekem zo lekker om even een vertrouwd iemand uit Nederland zo dicht bij te hebben. Shenna viel meteen met haar neus in de boter, om kerst te vieren met Nita en haar Familie. We zijn kerstavond (tot 24.00) en kerstochtend(lees hier 05.00 s’ochtends) naar de mis geweest. Ik vond het zelf indrukwekkend om met kerst naar de kerk te gaan. Daarna zijn we kerst gaan vieren met Nita haar familie. Dit hield in dat we de hele dag huizen afgingen van familieleden. Onze voorgangers hadden ons al gewaarschuwd dat we bij elk huis weinig moesten eten en ik weet nu waarom. We zijn die dag 10 huizen afgeweest. Bij elk huis werd er gegeten, gedronken en het is erg onbeleefd om het af te slaan (dus dat doen we dan ook niet). Dit betekende dat we smiddags om vier uur, rollend en vermoeid naar huis zijn gegaan. De volgende dag hebben we de kerstviering een beetje gemeden(2e kerstdag was iedereen vrij om te doen wat hij wilt) en zijn we naar de Kelam geweest. Een kwart van de Kelam beklommen en Shenna en David (onze nieuwe buurjongen) het mooie uitzicht laten zien. Na kerst hebben wij ons klaar gemaakt op onze eerste twee kampungbezoeken. Serijam en Semitau stonden op het programma. We hadden geregeld dat we mee konden rijden met Mamma Angel (vriendin) en haar Familie. Een deel van ons bezoek mochten we bij haar moeder in huis slapen en de 80e verjaardag van Oma vieren. Bij aankomst kennis gemaakt met de hele familie (iedereen van de familie, verspreid over indonesie kwam naar het dorp om oma’s verjaardag te vieren). De eerste dag zijn we s’ochtends naar de lokale markt geweest en naar de kerk. Daarna zouden we therapie gaan gegeven bij een patientje wat al bekend was bij SOMOI. Echter had het zo geregend dat het huis niet bereikbaar was, wachten dus. De middag gedoucht en gezwommen in de rivier met alle kinderen. We hadden een knusse kamer met zijn drieen waar we op de grond sliepen, maar eigenlijk is dit ook wel weer de charme van het kampungleven! De volgende dag naar Serijam om daar de komende twee dagen therapie te geven. Pastoor Paskalis kwam ons ophalen. We hebben in 2 dagen 6 nieuwe patienten gezien!!! De pastoor had het programma heel goed geregeld en we gingen vloeiend van huis naar huis. Aan het eind was er nog tijd om met het laatste gezin van het patientje naar de waterval dichtbij te gaan. We hebben heerlijk gezwommen in het schone water. In de avonduren moesten we natuurlijk mee met de pastoor de huizen af om nog ‘na kerst’ te vieren. Nog meer eten!!! We hebben ook oud en nieuw in Serijam gevierd. Eerst de avondmis in de oudste katholieken kerk in de omgeving. Daarna met een groep mensen uit het dorp gegeten en gedanst! Een hele leuke ervaring! Toch blijft het echte kerst en oud en nieuw gevoel met 30 graden wel weg... het voelt als een gewone dag. Dit betekende ook goede start van het nieuwe jaar, zonder nieuwjaarskater! :-P Daarna weer terug naar Semitau, het andere dorp. Bij aankomst hadden Geertje en ik geregeld dat we toch het andere patientje nog konden bezoeken. Allebei achterop de brommer, naar de overkant. Een tocht van 20 minuten door de blubber, met ontzettend mooi uitzicht! Ook een ervaring om niet te vergeten. Op 2 Januari was het dan zo ver het feest van Oma. Wij netjes in batikjurk alle gasten welkom geheten, weer een mis en daarna gedanst tot in de late uurtjes. De volgende dag terug naar Sintang, daar waren we ook hard aan toe! Zo moe, zoveel gegeten en verlangend naar ons huis met mandi en een bed! Bij thuiskomst een halve dag bijgetankt om de volgende dag met de bus naar Pontianak te vertrekken om Shenna weer weg te brengen. Ook de bus doet er nu 14 uur over ipv de 7/8 uur buiten het regenseizoen. Het weekend nog lekker even alleen met shenna op pad geweest in Pontianak. Geslapen in het bruderhuis, de school laten zien en wat vrienden ontmoet! Helaas kwam het eind in zicht van een super toffe 2,5 week! Zoveel gedaan en super trots hoe makkelijk shen zich aanpaste in ons leven en het kampungleven.
Nu weer terug in Sintang en met Geertje het gewone leven weer op aan het pakken. Er lag in Sintang veel werk op ons te wachten, maar wel leuke en positieve klussen. Zo hebben we deze maand 18 kinderen behandeld!! (we begonnen in Augustus met 2). We openen volgende week een derde therapielocatie in Sintang in het gezondheidcentra waar wij graag wilde werken. We hebben hier een goede samenwerking opgebouwd met het polikliniek team voor kinderen (doktoren). Zo helpen we elkaar ook weer aan patienten. Deze maand gaan we regelen dat we weer in de krant komen en voor het eerst op de radio! Veel promotie voor de nieuwe locatie. Onze eerste therapieweek (deze week) in Sintang begon ook weer goed met vier nieuwe patientjes!

Een Dikke Zoen uit het prachtige Borneo en natuurlijk SELAMAT TAHUN BARU (een gelukkig en gezondnieuwjaar voor iedereen)!
Dorith